Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2012

H METΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΜΕΤΡΙΟΠΑΘΕΙΑ


 
H μετριότητα που αποκαλείται μετριοπάθεια
Μια αέναη διαπλοκή το διαρκές συμβάν της ύπαρξής μας.
Μια μεγάλη δημοσκόπηση το παρόν και κάθε προσδοκία στο αόρατο μέλλον.
Πάντα, μετά τις επόμενες εκλογές θα φτιάξουν όλα.
Το σύνδρομο των Ιμίων ως εθνικό ιδανικό και σταθερή συνισταμένη της εσωτερικής και εξωτερικής μας πολιτικής.
Όπως έλεγε και ο Μητσοτάκης «σε δέκα χρόνια δεν θα θυμάται κανείς τίποτα», ούτε καν το1821.
Και όπως έχουμε ξαναπεί, μέχρι τότε θα έχουν καταφέρει να ονομάζονται τα Σκόπια «Μακεδονία» και η Μύκονος θα έχει γίνει το αγαπημένο θέρετρο των πασάδων.
Δεν χρειάζεται πλέον ν’ ανοίξει κάποιος απ΄ έξω τις κερκόπορτες. Τις έχουμε ανοίξει μόνοι μας.
Παιδιά αποτυχημένων πρωθυπουργών, ως υποψήφιοι σωτήρες του Έθνους.
Αποτυχημένοι «επαναστάτες» ως διαχειριστές του συστήματος.
Πρώην «αριστεροί» ως βολεμένοι απολογητές της καθεστηκυίας τάξης.
Άτολμοι πολιτικοί, κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες, ανεγκέφαλοι διανοούμενοι., αδέξιοι δεξιοί, ατάλαντοι καλλιτέχνες, άφωνοι τραγουδιστές, χαλιναγωγημένοι δημοσιογράφοι.
Ακόμα και οι επαγγελματίες κατασκευαστές ελπίδων, οι πολιτικοί, έπαψαν να προσφέρουν όνειρα, έχοντας συνειδητοποιήσει προφανώς τη χρεοκοπία τους.
Και είναι αυτή η σύγχυση που με ενοχλεί. Αυτή η έλλειψη παιδείας, πολιτισμού και επιπέδου.
Αυτή η γενικευμένη μετριότητα που την αποκαλούν μετριοπάθεια.
Αυτή η επικίνδυνη μονομέρεια στους «προβληματισμούς» και τις «σκέψεις» τους.
Που θεωρούν δεδομένη την προσαρμογή στις απαιτήσεις των ισχυρών της εποχής, επειδή τους λείπουν το θάρρος και τα οράματα και υποτάχθηκαν στην παντοδυναμία των δημοσκοπήσεων.
Στη δικτατορία δηλαδή του οποιουδήποτε ηλίθιου που μπορεί να πατάει το κουμπί της τηλεόρασης, να σηκώνει το τηλέφωνο και να απαντά με ένα «ναι», ή ένα «όχι» ή ένα «ίσως».
Γιατί το θυμήθηκα τώρα;
Επειδή το… παιδί μίλησε!
Ναι, ναι, στους “διανοούμενους” αναφέρομαι, που κάποιοι από αυτούς έσπασαν τη σιωπή τους και καταφέρονται με διακήρυξη εναντίον του “λαϊκισμού” και των “ανεδαφικών σχεδίων” (ποιόν να εννοούν άραγε οι πονηρούληδες;).
Ποιοι μοστράρουν ανάμεσά τους; Πανεπιστημιακοί της αφάν γκατέ του νεοφιλελευθερισμού και του σημιτικού “εκσυγχρονισμού” και καλλιτέχνες που διέπρεψαν κατά την περίοδο του τρελού πάρτυ που έστησε ο “καθηγητής του ενός συγγράμματος” και του εκσυγχρονισμένου “Συστήματος ΠΑΣΟΚ”
Μίλησαν λοιπόν. Τι παραπονιόμαστε; Οι νέοι κήνσορες είναι εδώ!

Τολμήστε!

Θέλουμε να εκφράσουμε με τον πιο σαφή τρόπο την αγωνία μας για τη δραματική κατάσταση του τόπου. Η ισότιμη ένταξή μας στην Ευρώπη, αναγκαία για την επιβίωση της Ελλάδας ως σύγχρονης προηγμένης χώρας, αλλά και οι σημαντικές πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές κατακτήσεις που αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της, απειλούνται σήμερα σοβαρά. Ως υπεύθυνοι πολίτες νοιώθουμε την ανάγκη να μιλήσουμε, καθώς οι φωνές του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας κυριαρχούν στο δημόσιο λόγο, κρύβοντας από τους περισσότερους Έλληνες τη σοβαρότητα της κατάστασης και προτείνοντας λύσεις καταστροφικές, ανεδαφικές ή εξωπραγματικές σε στιγμή κρίσης.
Απευθύνουμε έκκληση σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, σε όποια θέση και αν βρίσκονται: στον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος, αλλά και τον αρχηγό και τους βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τους αρχηγούς και τους βουλευτές των άλλων κομμάτων. Τους καλούμε όλους να αλλάξουν νοοτροπία, να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειες, τις προσχηματικές αντιμαχίες, εσωκομματικές και εξωκομματικές, τους υπολογισμούς, τους συμψηφισμούς, καθώς και τις αγκυλωμένες στο παρελθόν ιδεολογικές και πολιτικές περιχαρακώσεις και να αναλάβουν επιτέλους στο ακέραιο τις ευθύνες τους.
Τους ζητούμε να μιλήσουν με ειλικρίνεια στους έλληνες πολίτες για τους κινδύνους που απειλούν τη χώρα, για τον αγώνα και τις θυσίες που απαιτεί η σωτηρία και η ανάκτηση της αξιοπρέπειάς της, και να εργαστούν σκληρά και συστηματικά για τη νέα στροφή. Ο τόπος χρειάζεται μια ηγεσία ευθύνης και εθνικής ανασυγκρότησης που, σε συνεργασία με τους ευρωπαίους εταίρους μας, θα κάνει τα απαραίτητα για τη σωτηρία.
Η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο, και μόνο συντονισμένες ενέργειες, βασισμένες σε ένα νέο πνεύμα ομοψυχίας μπορούν να αποτρέψουν πλέον την καταστροφή. Όσοι αγνοούν προκλητικά τα σημεία των καιρών και, επιδεικνύοντας ασυγχώρητη ιδιοτέλεια, επιμένουν να επενδύουν στην κατάρρευση με οδηγό το δικό τους προσωπικό ή κομματικό συμφέρον, θα χρεωθούν στο ακέραιο την καταστροφή της χώρας.
Υπάρχει ακόμη καιρός να σωθούμε, αν αυτοί που εκπροσωπούν τον λαό και παίρνουν τις αποφάσεις για λογαριασμό του, όπου κι αν βρίσκονται, είτε στην κυβέρνηση είτε στην αντιπολίτευση, είτε σε άλλους συλλογικούς φορείς ή όργανα, τολμήσουν να κάνουν το καθήκον τους.
Οι κατακτήσεις της σημερινής Ελλάδας στηρίχθηκαν σε κόπους και θυσίες γενεών. Δεν έχουμε δικαίωμα, πολιτικοί και πολίτες, να τις εγκαταλείψουμε ούτε να αφήσουμε κανέναν να τις καταστρέψει. Δεν έχουμε δικαίωμα να υποθηκεύσουμε το
μέλλον και τα όνειρα των νέων και των επερχόμενων γενεών

M.LAGANA 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου